‘Op 30 maart 2013 gingen de deuren open van het nieuwe Bernhoven in Uden. Een mooi moment om even stil te staan bij de lange en rijke geschiedenis van ons ziekenhuis. Het werd geboren uit liefdewerken van twee zustercongregaties. Met de komst van de eerste medisch specialisten deden de eerste leken hun intrede. En uiteindelijk zouden de religieuze zusters helemaal uit beeld verdwijnen. Een grote mijlpaal was de fusie, in 2000. En nu is er dan de nieuwe start in Uden.
In dit boek nemen we u mee langs de wegen van de Zusters van Liefde en de Zusters Franciscanessen. En van feitelijke ontwikkelingen en persoonlijke herinneringen. We beginnen met het verhaal van Jantje. En eindigen met de eigentijdse zorg van vandaag de dag.
Alle verhalen hebben één ding gemeen. In die lange geschiedenis stond de zorg voor onze patiënten altijd centraal. Hoe de wereld in ruim honderd jaar ook veranderd is. En hoe die veranderingen ook de koers van onze ziekenhuizen mede hebben bepaald.
Dit boek is een ode aan de vele gezichten van Bernhoven. Al die mensen die door de decennia heen de zorg hebben vormgegeven. En alle mensen voor wie die zorg bestemd was. Is. En zal zijn. Want het boek is nooit af.’
Zo start het boek dat ik tijdens het nieuwbouwtraject van Bernhoven samen met andere partijen mocht maken (/ mede bedenken) en schrijven (het leeuwendeel) over de rijke geschiedenis van het ziekenhuis: De vele gezichten van Bernhoven. Rasverteller René Bastiaanse (‘De Wandeling’ van Omroep Brabant) maakte er informatieve en vermakelijke video’s bij die de lezers via de QR-codes op diverse pagina’s konden bekijken. Het boek is af. Het verhaal niet.
Bernhoven
2013
Stories, storytelling, verhalen
