Ithaka
Mijn lievelingsgedicht (oké, een van de) is Ithaka van de Griekse dichter Konstantínos Kaváfis (1863 – 1933).
Het zegt eigenlijk: het doel heb je nodig om op weg te gaan. Maar het geluk zit in de reis zelf. En dat dan in odysseetaal.
Een levensmotto
Verhuist mee naar elke site. Gandhi schijnt het gezegd te hebben (tenminste, dat zegt internet en dan is het waar). Maar of dat nu wel of niet zo is: ik werk dus eigenlijk nooit …
De ogenschijnlijke eenvoud. Het metrum dat je zó vanzelfsprekend meeneemt in het verhaal dat je de kunst als het ware niet eens ziet.
En dan die prachtige namen en eigen woorden. Krullevaar. Nozebedijn. En de ‘spree met foeten’.
Zo achteloos prachtig.
