Toch wel even een moment om bij stil te staan: mijn nieuwe website.
De oude is dierbaar, want mijn eerste site, maar een tekstschrijver wil schrijven. De geest de ruimte geven, met het toetsenbord als stuur. En dan is het natuurlijk vervelend als je voortdurend iemand moet lastigvallen: mag dit erbij? Kan dat eraf? Wil je huppelepup veranderen?
En toen kwam ik Monique Martens tegen. En die zei: ik bouw voor jou een site in WordPress. Kijk, en dán is een mens al een eind. Want al zal ik haar echt nog weleens met de handen in het haar bellen, voorlopig kan ik hier heel fijn zelf uit de voeten. Met mijn tekeningen, bijvoorbeeld. Ik maak ze al een tijdje op mijn computer, met de muis in de rol van kleurpotlood, maar het wordt tijd dat dat ze hier een eigen huis krijgen. En neem dit webblog. Daar wil ik vertellen wat ik schrijvenderwijs zoal tegenkom. Maar wellicht ga ik hier ook andere gedachten delen. De tijd zal het laten zien. Eerst maar eens op reis!