1 juli 2005. Gewapend met een sjaal om de nek en een serieus aandoende tas stapte ik het kantoor van de Kamer van Koophandel in Tiel binnen: “Ik kom mijn bureau inschrijven”. Een half uurtje later stond ik weer buiten. Een eigen bedrijf rijker.
O, die eerste weken. De eerste facturen sturen. Mijn administratie optuigen. En zomaar op een werkdag met iemand mogen lunchen. Magisch was het.
Die magie is gebleven. Niet voor niets staat op de voorpagina van deze site: ‘Als je doet wat je leuk vindt, hoef je nooit te werken’. Of Gandhi het nou gezegd heeft of niet, zo is het. Mijn vaste opdrachtgevers horen inmiddels een beetje bij de mentale inboedel. Vestzak en broekzak. Binnen en buiten. Haver en gort. Maar ook nieuwe jassen gieten zich op enig moment als vanzelf om me heen. Sinds anderhalve maand bivakkeer ik een à twee dagen in de week bij een pensioenuitvoerder in Amsterdam en ook daar is het kwartier inmiddels gemaakt. Ik werk er met heel veel plezier.
Vandaag tien jaar Valleur Tekst & Communicatie. “Wat is nou het leukste dat je in die tien jaar hebt meegemaakt?”, is me al een paar keer deze week gevraagd. Het aller-, allerleukste, dat is niet die ene klant, niet dat ene project en niet die ene vraag. Dat is het ondernemerschap zelf. Vooral als ik mag samenwerken met mensen die het óók leuk vinden om te doen wat ze doen. Die er energie van krijgen als ze iets kunnen delen. En er zin in hebben om er samen iets heel moois van te maken. Het is dankzij hen dat ik, vandaag al tien jaar, ondernemer mag zijn. En daar heb ik deze dagen met een aantal van hen maar eens een stukje taart op gegeten.