Gisteren bestond Valleur Tekst & Communicatie negen jaar.
We schrijven eind juni 2005. Er lag een fulltime detachering in het verschiet, maar ondertussen kreeg ik ook van oude opdrachtgevers de vraag of ik als freelancer voor hen wilde schrijven. Dat werd op een gegeven moment zo substantieel dat ik besloot er het huis van een eenmanszaak omheen te zetten. Los van de huishoudelijke kant: ik vond het ook leuk om iets voor mezelf te hebben. Een eigen naam, eigen verantwoordelijkheid en eigen afspraken. De gedachte was toen nog: ik doe het gewoon naast een fulltime baan. En als ik quitte draai – of er een paar schoenen of een weekendje weg aan overhoud – vind ik het leuk.
De naam was er eigenlijk al, mijn vader had hem vaak genoemd. Het Franse ‘valeur’ (knipoog naar mijn studie, en de betekenis ‘waarde’ laat zich graag vertalen naar allerlei velden), maar dan met de dubbele l van mijn achternaam. Tekst & Communicatie meldden zich als vanzelf. En ook het logo was snel gemaakt. Met die ingrediënten in mijn achterzak toog ik met een belangrijk aandoende tas onder de arm en een sjaal nonchalant om de schouders richting KvK en bank. Op dat laatste adres aangekomen kreeg ik telefoon: ‘de detachering gaat door!’. En zo was ik een uurtje later ‘externe collega’ én ondernemer tegelijk.
Volgend jaar maar eens vieren.